Borreliozis olarak da isimlendirilen lyme hastalığı dünya çapında en sık teşhis edilen zoonotik vektör (kene) kaynaklı hastalıklar arasında yer almaktadır. Hastalığın etkeni gram negatif, mikroaerofilik, flagellalı ve hareketli bir spiroket olan Borrelia burgdorferi, Borrelia garini ve Borrelia afzelii türleridir. Hastalığın omurgalılara bulaşmasında Ixodes türü keneler önemli rol oynamaktadır. Hastalığın akut döneminde ateş, genel halsizlik, topallık, lenf yumrularında büyüme görülür. Söz konusu klinik bulgular birkaç gün içinde kaybolabilmekte ve seropozitif köpeklerin birçoğunun asemptomatik olabileceği bildirilmektedir. Spiroketlerin deri, eklem ve bağ doku içerisine yayılması ile birlikte lokal inflamatorik reaksiyonların oluşturduğu ağrı, topallık ve şişkinlikler gibi klinik bulgular ortaya çıkmaktadır.
Doğal enfekte köpeklerde yorgunluk ile ilişkili tekrarlayan topallıklar, orta düzeyde beden ısısı artışları, yürüyüş sırasında ciddi ağrı bulguları dikkati çeken klinik bulgular arasındadır. Lyme borreliosis ile enfekte köpeklerde glomerulonefritise bağlı protein kayıpları, periferal ödem, azotemi, üremi, proteinüri ve vücut kavitelerinde efüzyonlar ölümcül ve süregelen renal hasarın bulgularındandır. Enfekte köpeklerde nöropatolojik
bulguların asemptomatik ensefalitis, orta düzeyde perineuritis ve meningitis olduğu bildirilmektedir.
Hastalığın kardiak tutulumunun olmadığı belirtilmekle birlikte erken dönem hasta olan bir köpekte myokardititis ve kardiak aritminin varlığı da belirtilmiştir. Köpeklerde Lyme hastalığının tanısı için PZR, ELISA, western blot (WB) ve IFAT gibi laboratuvar testlerinden faydalanılmaktadır.
Kaynak:
Turkiye Klinikleri J Vet Sci Intern Med-Special Topics 2018;4(1):57-62
Comments